رتافناک ۱۰۰

دسته دارویی:

ضد درد غیر اپیوئیدی، ضد التهاب غیر استروئیدی.

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

دیکلوفناک از طریق مهار معکوس آنزیم های سیکلواکسیژناز نوع یک و دو (cyclooxygenase-1 & 2)، سبب کاهش سنتز پیش سازهای مولکول های التهابی از نوع پروستاگلاندین ها شده و از این طریق اثرات ضد تب، ضد درد و ضد التهابی ایجاد می کند.

موارد مصرف دارو:

بهبود نشانه ها و علائم بیماری التهاب مزمن مفاصل نخاع یا روماتیسم ستون فقرات (Ankylosing spondylitis)، بهبود نشانه و علائم استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید.

راهنمایی های عمومی برای بیمار:

این دارو برای بیماری شما تجویز شده است، لذا از مصرف آن در موارد مشابه و یا توصیه آن به دیگران جداً خودداری نمایید.
– لطفا پیش از مصرف این دارو، برگه راهنما را به دقت مطالعه نمایید. همچنین این برگه راهنما را نزد خود نگه دارید چون ممکن است به خواندن مجدّد آن نیاز پیدا کنید. برخی مطالب ذکر شده در این برگه راهنما خطاب به پزشک یا داروساز می باشد.
– درصورت داشتن سابقه حساسیت به دیکلوفناک، ابتلا به سایر بیماری ها یا مصرف سایر داروها و بارداری یا شیردهی قبل از مصرف این دارو با پزشک خود مشورت نمایید.

موارد منع مصرف:

سابقه حساسیت به دیکلوفناک، آسم، کهیر یا سایر واکنش های آلرژیک پس از مصرف آسپرین یا سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن، تجویز در زمان جراحی بای پس سرخرگ کرونری.
سایر موارد منع مصرف شامل نارسایی قلبی شدید کنترل نشده، زخم گوارشی فعال، خونریزی و یا زخم گوارشی، التهاب معده، کولیت اولسراتیو، انواع اختلالات خونریزی داخلی، بیماری التهابی روده (IBD)، نارسایی شدید کبدی یا کلیوی (کلیرانس کراتینین کمتر از ۳۰ میلی لیتر در دقیقه)، هایپرکالمی (بالا بودن پتاسیم خون) و شیردهی و بارداری (سه ماهه سوم) می باشد.
مصرف دارو در بارداری و شیردهی:
از داروهای گروه D برای مصرف در بارداری. مصرف این دارو در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی شود.

هشدارها و احتیاطات مصرف:

– داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند دیکلوفناک سبب افزایش ریسک بروز اختلالات ترومبوتیک (ناشی از تشکیل لخته) قلبی عروقی شامل انفارکتوس میوکارد و سکته می شوند. این عارضه ممکن است در ابتدای درمان یا با افزایش طول مدت مصرف دارو بروز کند. به نظر می رسد میزان ریسک در افراد با یا بدون سابقه بیماری های قلبی عروقی یا ریسک فاکتورهای بیماری های قلبی عروقی، برابر باشد. همچنین به سبب احتمال بروز افزایش فشار خون و مهار اثرگذاری داروهای ضد فشار خون مانند کاپتوپریل، انالاپریل، هیدروکلروتیازید یا فروزماید مصرف دیکلوفناک در بیماران دارای فشار خون بالا می بایست با احتیاط صورت گرفته و فشار خون تحت کنترل باشد. به سبب احتمال بروز احتباس سدیم و مایعات در بدن در بیماران مبتلا به ادم و در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی یا با سابقه سکته با احتیاط مصرف شود.
– به سبب احتمال بروز سرگیجه، گیجی، تاری دید و عوارضی از این قبیل، از رانندگی یا کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری بالا دارند، پس از مصرف دیکلوفناک خودداری نمایید. در بیماران تحت درمان طولانی مدت دیکلوفناک معاینات بینایی دوره ای توصیه می شود. در صورت بروز تاری دید یا کاهش بینایی مصرف دارو را قطع نموده و به پزشک اطلاع دهید.
– داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند دیکلوفناک سبب افزایش ریسک بروز اختلالات گوارشی مانند التهاب، زخم، خونریزی و پرفوراسیون می شوند. بیماران سالمند و بیماران با سابقه زخم یا خونریزی گوارشی در معرض ریسک بالاتری جهت این عوارض قرار دارند. این اختلالات گوارشی ممکن است در هر زمان در طول مصرف دیکلوفناک بروز پیدا کند. در بیماران با سابقه زخم های گوارشی، تحت درمان همزمان با داروهایی که ریسک خونریزی گوارشی را افزایش می دهند مانند آسپرین، داروهای ضد انعقاد و یا کورتون ها و مهار کننده های انتخابی برداشت سروتونین، بیماری پیش رفته کبدی، اختلالات انعقادی، مصرف کننده سیگار و یا الکل و در سالمندان با احتیاط مصرف شود. از کمترین دوز مؤثر دارو و کوتاه ترین زمان ممکن درمان به جهت کاهش ریسک مشکلات گوارشی استفاده نمایید.
– به سبب احتمال کاهش تجمع و چسبندگی پلاکت ها و طولانی کردن زمان خونریزی در بیماران با اختلالات انعقادی و یا تحت درمان با داروهای ضد انعقاد با احتیاط مصرف شود. بیماران تحت درمان طولانی مدت با دیکلوفناک ممکن است در معرض ابتلا به آنمی (کم خونی) باشند.
– به سبب احتمال افزایش ترانس آمینازهای کبدی در بیماران با مشکلات کبدی با احتیاط مصرف شود. در صورت بروز نشانه های بالینی بیماری کبدی بلافاصله مصرف دارو را قطع نمایید.
– به سبب احتمال افزایش ریسک بروز هایپرکالمی (افزایش پتاسیم خون) به ویژه در سالمندان، افراد دیابتی و یا مبتلا به بیماری های کلیوی و تحت درمان با سایر داروهای افزایش دهنده میزان پتاسیم خون، با احتیاط مصرف شود.
– در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی، دهیدراته، افت حجم مایعات بدن، نارسایی قلبی، نارسایی کبدی، بیماران تحت درمان با دیورتیک ها و کاپتوپریل یا انالاپریل و در سالمندان به سبب افزایش ریسک بروز سمیت کلیوی با احتیاط مصرف شود.
– به سبب احتمال بروز واکنش های حساسیت پوستی درماتیت، سندروم استیونس-جانسون و نکرولیز اپیدرمال سمی، در صورت بروز نشانه های حساسیت پوستی بلافاصله مصرف دارو را قطع نمایید.
– یک تا دو روز قبل از هر عمل جراحی یا مراجعه دندان پزشکی، مصرف دیکلوفناک را قطع نمایید.

مقدار و نحوه صحیح مصرف دارو:

مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین می نماید، اما مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است:
بزرگسالان: استئوآرتریت (آرتروز): ۱۰۰ میلی گرم یک بار در روز. آرتریت روماتوئید: ۱۰۰ میلی گرم یک بار در روز و در صورت نیاز افزایش به ۱۰۰ میلی گرم دو بار در روز.
– قرص را به طور کامل بلعیده و از نصف کردن یا خرد کردن آن خودداری نمایید.

عوارض جانبی دارو:

هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز شود. اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود، در صورت بروز عوارض زیر و یا عوارضی غیر از آنچه در برگه راهنما قید گردیده است، با پزشک، داروساز و یا مراکز درمانی تماس بگیرید.
با شیوع بیش از ده درصد: ادم، افزایش ترانس آمیناز کبدی؛ با شیوع یک تا ده درصد: افزایش فشار خون، سردرد، سرگیجه، درد عملکردی، احساس ضعف و غش، خارش، راش پوستی، یبوست، تهوع، اسهال، درد شکمی، استفراغ، سوء هاضمه، نفخ، سوزش سر دل، زخم دوازدهه، عفونت مجاری ادراری، آنمی، طولانی شدن زمان خونریزی، افزایش سطح آنزیم های کبدی، آنفلوآنزا، درد عضلانی، کمر درد، وز وز گوش، افزایش کراتینین سرم، عفونت مجاری تنفسی فوقانی، نازوفارنژیت، سینوزیت، سرفه و برونشیت.

مسمومیت:

از مصرف مقادیر بیش تر از دوز تعیین شده خودداری نمایید. در صورت مصرف تصادفی مقادیر بیش از معمول، به پزشک و یا داروساز مراجعه نمایید.

تداخلات دارویی:

– مصرف همزمان دیکلوفناک با برخی داروها مانند مزالامین، سولفاسالازین، آلیسکیرن، والسارتان، لوزارتان، کاپتوپریل، انالاپریل، آلندرونیت، رزیدرونیت و کورتون ها، به سبب احتمال افزایش ریسک سمیت کلیوی این داروها می بایست با احتیاط صورت گیرد.
– مصرف همزمان دیکلوفناک با برخی داروها مانند آپیکسابان، ریواروکسابان، دابیگاتران، آسپرین، بیسموت، سرترالین، سیتالوپرام، فلوکستین، پاروکستین و اس سیتالوپرام، به سبب احتمال افزایش ریسک بروز خونریزی داخلی، با برخی داروها مانند انوکساپارین، هپارین و وارفارین، به سبب افزایش اثرات ضد انعقادی این داروها، با برخی داروها مانند سیکلوسپورین و تنوفوویر به سبب احتمال افزایش ریسک سمیت کلیوی این داروها، با برخی داروها مانند لیتیم، متوترکسات و وریکونازول به سبب احتمال افزایش غلظت این داروها در خون و با کلستیرامین به سبب کاهش جذب دیکلوفناک می بایست با احتیاط و با تنظیم دوز این داروها انجام گیرد.
– مصرف همزمان دیکلوفناک با برخی داروهای ضد فشار خون مانند اپلرنون، تریامترن، آمیلوراید، فروزماید، هیدروکلروتیازید، هیدرالازین، آتنولول و متوپرولول به سبب احتمال از بین بردن اثرات درمانی این داروها و بالا رفتن فشار خون می بایست با احتیاط صورت گیرد.
– مصرف همزمان دیکلوفناک با سایر داروهای دارای اثرات ضد انعقادی مانند داساتینیب، ایبروتینیب، پنتوکسی فیلین، ترامادول، اتوموکستین، ونلافاکسین، دلوکستین، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مانند آمی تریپتیلین، کلومیپرامین، دوکسپین، ایمی پرامین، تریمیپرامین، ترکیبات دارای گلوکزامین، ترکیبات مولتی ویتامین مینرال،ترکیبات دارای امگا -۳، ویتامین E، به سبب احتمال افزایش اثرات ضد انعقادی این فرآورده ها می بایست با احتیاط صورت گیرد.
– مصرف همزمان دیکلوفناک با برخی داروها مانند دفراسیروکس، دئوکسی کولیک اسید، پنتوزان و یا با نوشیدنی های الکلی به سبب احتمال افزایش ریسک اثرات سمی و نامناسب بر مجاری گوارشی به ویژه خونریزی گوارشی می بایست با احتیاط صورت گیرد.
– مصرف همزمان دیکلوفناک با برخی داروها مانند سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، دسموپرسین، هالوپریدول، متفورمین، سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین، افلوکساسین، موکسی فلوکساسین، تاکرولیموس و ونکومایسین به سبب احتمال افزایش اثرات سمی این داروها می بایست با احتیاط صورت گیرد.
– مصرف همزمان دیکلوفناک با دیگوکسین به سبب احتمال افزایش غلظت این دارو در خون و مصرف همزمان دیکلوفناک با دروسپیرنون به سبب احتمال افزایش غلظت پتاسیم خون می بایست با احتیاط صورت گیرد.
– از مصرف همزمان دیکلوفناک با دفریپرون به سبب احتمال افزایش غلظت این دارو در خون و با برخی داروها مانند کتورولاک و سلکوکسیب به سبب احتمال افزایش اثرات سمی دیکلوفناک خودداری نمایید.

شرایط نگهداری:

– دارو را در دمای کمتر از ۳۰ درجه سانتیگراد و دور از نور و رطوبت نگهداری نمایید.
– دارو را دور از دید و دسترس کودکان نگهداری نمایید.