دسته دارویی :
ضد استفراغ.

موارد مصرف دارو:

پیشگیری از تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی، رادیوتراپی، پیشگیری و درمان تهوع و استفراغ همراه با سرگیجه و ناشی از بارداری.

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

اندانسترون، آنتاگونیست اختصاصی گیرنده سروتونین می باشد که از هر دو مسیر سیستم اعصاب محیطی و مرکزی سبب متوقف کردن اثرات سروتونین در بروز تهوع و استفراغ می شود.

راهنمای عمومی برای بیمار:

این دارو برای بیماری شما تجویز شده است، لذا از مصرف آن در موارد مشابه و یا توصیه آن به دیگران جدا خودداری نمایید.
– لطفا پیش از مصرف این دارو، برگه راهنما را به دقت مطالعه نمایید. همچنین این برگه راهنما را نزد خود نگه دارید چون ممکن است به خواندن مجدد آن نیاز پیدا کنید.
– قبل از مصرف این دارو در صورت داشتن سابقه حساسیت نسبت به این دارو و در صورت ابتلا به سایر بیماری ها یا مصرف سایر داروها با پزشک خود مشورت نمایید (رجوع شود به قسمت هشدارها و تداخلات دارویی).

موارد منع مصرف:

سابقه حساسیت به اندانسترون: مصرف همزمان با آپومورفین و پیموزاید.

مصرف دارو در بارداری و شیردهی:

از داروهای گروه B برای مصرف در بارداری مصرف دارو در دوران بارداری و شیردهی با تجویز پزشک متخصص صورت گیرد.

هشدارها و احتیاطات مصرف:

– به سبب احتمال بروز واکنش های ازدیاد حساسیتی (از قبیل آنافیلاکسی و اسپاسم تنفسی) بویژه در بیماران دارای سابقه آلرژی به سایر داروهای آنتاگونیست سروتونین با احتیاط مصرف شود. در صورت بروز واکنش های حساسیتی بلافاصله مصرف دارو را قطع نموده و به پزشک اطلاع دهید.
– در بیماران تحت درمان با داروهای ضد آریتمی کلاس یک و سه و سایر داروهای طویل کننده بازه QT الکتروکاردیوگرام قلب، بیماران مبتلا به اختلالات الکترولیتی (کاهش پتاسیم و یا منیزیم خون)، نارسایی قلبی، برادی آریتمی و بیماران تحت درمان با دوز بالای ترکیبات آنتراسیکلینی (دو کسوروبیسین، اپی روبیسین و …)، با احتیاط مصرف شود.
– به سبب احتمال بروز سندروم سروتونین بویژه در مصرف همزمان با سایر داروهای تنظیم کننده سروتونین (از قبیل سرترالین، میر تازپین، لیتیم، ترامادول و …) با احتیاط مصرف شود. در صورت بروز نشانه هایی از قبیل بی قراری، توهم، تپش قلب، لرزش، تشنج و تهوع و استفراغ مصرف دارو را قطع نموده و بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.
– در بیماران مبتلا به بیماری های کبدی با احتیاط مصرف شود. مسمومیت در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده سریعا به پزشک و یا مراکز درمانی مراجعه نمایید.

مقدار و نحوه صحیح مصرف دارو:

مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین می نماید، اما مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است: بزرگسالان: پیشگیری از تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی: رژیم های تک روز تزریقی ۸ میلی گرم در ۲ دوز ۳۰ دقیقه قبل و پس از پایان شیمی درمانی. رژیم های خوراکی: ۸ تا ۱۶ میلی گرم در روز بر اساس نیاز بیمار.
پیشگیری از تهوع و استفراغ ناشی از رادیوتراپی ۸ میلی گرم ۱ تا ۲ بار در روز، ۱ تا ۲ ساعت قبل از پرتودرمانی و ادامه بر اساس نیاز بیمار. پیشگیری و درمان تهوع و استفراغ همراه با سرگیجه: ۴ میلی گرم هر ۸ تا ۱۲ ساعت پیشگیری و درمان تهوع و استفراغ ناشی از بارداری: ۴ تا ۸ میلی گرم هر ۸ ساعت. کودکان: پیشگیری از تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی: شیمی درمانی با اثرات تهوع و استفراغ شدید
۱۵/۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تا حداکثر ۱۶ میلی گرم در هر دوز؛ اولین دوز قبل از شروع شیمی درمانی و سپس هر ۸ ساعت. شیمی درمانی با اثرات تهوع و استفراغ متوسط: ۱۵/۰میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تا حداکثر ۸ میلی گرم در هر دوز؛ اولین دوز قبل از شروع شیمی درمانی و سپس هر ۱۲ ساعت. شیمی درمانی با اثرات تهوع و استفراغ ضعیف: ۳/۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تک دوز تا حداکثر ۱۶ میلی گرم؛ ۳۰ دقیقه قبل از شروع شیمی درمانی. پیشگیری از تهوع و استفراغ ناشی از رادیوتراپی نوزادان ۵ ماه به بالا و کودکان:۲/۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تا حداکثر ۸ میلی گرم در هر دوز؛ هر ۸ ساعت در طول پرتودرمانی؛ کودکان ۴ تا ۱۱ سال: ۴ میلی گرم هر ۸ ساعت و کودکان ۱۲ سال به بالا: ۸ میلی گرم هر ۸ ساعت.
– در صورت ابتلا به بیماری های حاد کبدی، حداکثر میزان مصرف روزانه ۸ میلی گرم می باشد.
– در صورت فراموش نمودن مصرف یک نوبت دارو، به محض یادآوری باید آن را مصرف نمود. در صورت فرارسیدن زمان دوز بعدی، از دو برابر کردن دوز بعدی خودداری نمایید.

عوارض جانبی دارو :

هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز شود. اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود، در صورت بروز عوارض زیر و یا عوارضی غیر از آنچه در برگه راهنما قید گردیده است، با پزشک، داروساز و یا مراکز درمانی تماس بگیرید: عوارض شایع: سردرد، خستگی، بیقراری، یبوست. عوارض با شیوع کمتر: خواب آلودگی، سرگیجه، اضطراب، بیقراری، احساس خارش یا گزگز اندام ها، اسهال، خارش، راش پوستی، احتباس ادراری، افزایش سطح آنزیم های کبدی، هیپوکسی، تب. عوارض نادر:درد شکمی، آنافیلاکسی، آنژین صدری، آنژیوادم، فیبریلاسیون دهلیزی، کاهش ضربان قلب، اسپاسم تنفسی، ضعف، خشکی دهان.

تداخلات دارویی:

– مصرف همزمان با داروهایی از قبیل آمیودارون، دمپریدون و هالوپریدول به سبب احتمال افزایش اثرات جانبی اندانسترون بر ریتم قلب، توصیه نمی شود.
– مصرف همزمان با داروهایی از قبیل بوسنتان، دفرازیروکس و میتوتان به سبب احتمال کاهش غلظت سرمی و اثرات درمانی اندانسترون می بایست با احتیاط صورت گیرد.
– مصرف همزمان با متفورمین به سبب احتمال افزایش غلظت سرمی متفورمین و افت قند خون، مصرف همزمان با ترامادول به سبب احتمال کاهش اثرات ضد دردی ترامادول و مصرف همزمان با سایر داروهای تنظیم کننده سروتونین (از قبیل سرترالین، میر تازپین لیتیم، ترامادول و …) به سبب احتمال بروز سندروم سروتونین، می بایست با احتیاط صورت گیرد.

شرایط نگهداری:

– دارو را در دمای کمتر از ۳۰ درجه سانتیگراد و دور از نور و رطوبت نگهداری نمایید.
– دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری نمایید.