دسته دارویی:

مهار کننده پمپ پروتون، ضد اولسر معده.

موارد مصرف دارو:

التهاب مری، ریفلاکس گاستروازوفاژیال (GERD)، واکنش های ازدیاد حساسیتی مانند سندروم زولینگر-الیسون و سوزش سر دل.

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

پنتوپرازول از طریق مهار پمپ ترشح اسید در سلول های جداره معده سبب سرکوب ترشح اسید در سطح پایه و در شرایط تحریک شده می شود.
راهنمای عمومی برای بیمار:
این دارو برای بیماری شما تجویز شده است، لذا از مصرف آن در موارد مشابه و یا توصیه آن به دیگران جداً خودداری نمایید.
– لطفا پیش از مصرف این دارو، برگه راهنما را به دقت مطالعه نمایید. همچنین این برگه راهنما را نزد خود نگه دارید چون ممکن است به خواندن مجدّد آن نیاز پیدا کنید.
– در صورت داشتن سابقه حساسیت به پنتوپرازول یا سایر مهارکننده های پمپ پروتون (مانند امپرازول و …)، پوکی استخوان، کمبود ویتامین B12، نقص عملکرد کبد، بارداری و شیردهی و یا مصرف سایر داروها، قبل از مصرف این دارو با پزشک خود مشورت نمایید.
– در صورت بروز علائمی نظیر ضربان قلب، سرگیجه، تشنج و انقباض غیر ارادی عضلات و یا اسهال مزمن، در اسرع وقت به پزشک خود اطلاع دهید.

موارد منع مصرف:

سابقه حساسیت به این دارو یا سایر مهارکننده های پمپ پروتون.

مصرف دارو در بارداری و شیردهی:

گروه B برای مصرف در بارداری. مصرف دارو در دوران بارداری در صورت ضرورت نیاز بیمار می بایست با نظر پزشک صورت گیرد. مصرف این دارو در دوران شیردهی توصیه نمی شود ولی در صورت ضرورت مصرف، شیردهی می بایست متوقف گردد.

هشدارها و احتیاطات مصرف:

– به دلیل احتمال شکستگی استخوان در بیماران مبتلا به پوکی استخوان ران، ستون فقرات و مچ در مصرف طولانی مدت یا دوزهای بالا از پنتوپرازول، استفاده از کمترین دوز در کوتاه ترین زمان، استفاده از ویتامین D و مکمل کلسیم تحت نظر پزشک به منظور کاهش خطر شکستگی، توصیه می شود.
– به دلیل احتمال افت منیزیم خون و بروز علائمی مانند انقباض غیر ارادی عضلات، آریتمی و تشنج در مصرف طولانی مدت دارو، پایش غلظت منیزیم خون پیش از شروع درمان به ویژه در مصرف همزمان با سایر داروهای کاهنده منیزیم از قبیل دیگوکسین و دیورتیک ها، توصیه می شود.
– مصرف طولانی مدت ممکن است سبب اختلال در جذب ویتامین B12 و افزایش ریسک ابتلا به اسهال همراه با عفونت کلستریدیوم دیفیسل بخصوص در بیماران بستری گردد.
– تنظیم دوز در بیماران مبتلا به نقص عملکرد کبدی شدید توصیه می شود.

مقدار و نحوه صحیح مصرف دارو:

بزرگسالان: درمان نگهدارنده التهاب مری: ۴۰ میلیگرم روزانه. درمان کوتاه مدت التهاب مری همراه با GERD: 40 میلیگرم روزانه تا ۸ هفته. سوزش سر دل: ۱۵ میلیگرم روزانه تا ۱۴ روز و در صورت نیاز تکرار درمان با فاصله ۴ ماه. واکنش های ازدیاد حساسیتی مانند سندروم زولینگر-الیسون: ۴۰ میلیگرم روزانه.
کودکان: درمان کوتاه مدت التهاب مری همراه با GERD: کودکان ۵ سال به بالا: دوز معمول: ۴۰ کیلوگرم و بالاتر: ۴۰ میلیگرم روزانه؛ ۱۵ تا ۴۰ کیلوگرم: ۲۰ میلیگرم روزانه، مدت زمان درمان: تا ۸ هفته.
– قرص ها را به طور کامل بلعیده و از جویدن، خرد کردن و یا شکستن آن خودداری کنید.
– اگر دارو را در چند وعده میل می کنید و مصرف یک نوبت را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آنرا مصرف نمایید، ولی اگر زمان نوبت بعدی فرا رسیده باشد از مصرف آن خودداری نموده و طبق برنامه مصرف دارو را ادامه دهید. از دو برابر کردن میزان مصرف دارو بپرهیزید.
عوارض جانبی دارو: هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز شود. اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود، در صورت بروز عوارض زیر و یا عوارضی غیر از آنچه در برگه راهنما قید گردیده است، با پزشک، داروساز و یا مراکز درمانی تماس بگیرید:
– عوارض جانبی که نیاز به مداخله پزشکی دارند: با شیوع کمتر یا نادر: آنافیلاکسی، آنژیوادم، اریتم مولتی فرم، هایپرگلایسمی، یرقان، از دست رفتن ناگهانی بینایی، التهاب پانکراس، سندروم استیونس-جانسون و عفونت.
– عوارض جانبی که فقط درصورت تداوم عوارض یا آزاردهنده بودن نیاز به مداخله پزشکی دارند: با شیوع بیشتر: اسهال، سردرد. با شیوع کمتر یا نادر: درد شکمی، اضطراب، درد مفاصل، ضعف، تاری دید، بی خوابی، وز وز گوش، سرگیجه، استفراغ و واکنش های پوستی.
مسمومیت: در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده سریعاَ به پزشک و یا مراکز درمانی مراجعه نمایید.

تداخلات دارویی:

– مصرف هم زمان پنتوپرازول و داروهای ضد قارچ از خانواده آزول ها مانند ایتراکونازول و کتوکونازول، املاح آهن، دیگوکسین و آمپی سیلین بدلیل اختلال در جذب این داروها، توصیه نمی شود.
– مصرف همزمان با داروهایی از قبیل فلووکسامین و وریکونازول ممکن است سبب افزایش غلظت پنتوپرازول در خون و تشدید عوارض جانبی آن گردد.
– مصرف پنتوپرازول ممکن است سبب کاهش جذب ویتامین B12 گردد.
– به دلیل اختلال در جذب و فراهمی پنتوپرازول، مصرف این دارو می بایست حداقل ۳۰ دقیقه پیش از مصرف سوکرالفیت انجام شود.
– مصرف همزمان پنتوپرازول با کلوپیدوگرل به دلیل احتمال کاهش اثرگذاری کلوپیدوگرل می بایست با احتیاط صورت گیرد
– مصرف همزمان پنتوپرازول با دیگوکسین، متوترکسات، وارفارین، تاکرولیموس، تئوفیلین، شکل آهسته رهش تولترودین و شکل انتریک کوت سالیسیلات ها ممکن است سبب افزایش سطوح این داروها در خون شود.

شرایط نگهداری:

• دارو را در دمای کمتر از ۳۰ درجه سانتیگراد و در بسته بندی اصلی خود نگهداری و از رطوبت محافظت نمایید.
• دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.